Rokitnik w medycynie ludowej był lekiem na wszelkie dolegliwości. "Złoto Syberii" - bo tak nazywają go Rosjanie - zawiera ponad 190 bioaktywnych substancji, które pozytywnie wpływają na zdrowie.
W celach leczniczych i pielęgnacyjnych wykorzystuje się owoce rokitnika, liście, a także olej z pulpy owoców lub nasion rokitnika.
Na co jest olej z rokitnika?
Olej rokitnikowy – właściwości zdrowotne dla układu krwionośnego:
- chroni przed udarem mózgu
- przeciwdziała zawałowi serca
- obniża ciśnienie krwi
- poprawia krzepnięcie krwi, redukuje krwawienie (dzięki zawartości witaminy K)
- chroni przed chorobą wieńcową
- uelastycznia ściany naczyń krwionośnych
Z rokitnika można wytłoczyć dwa rodzaje oleju - z pestek i z miąższu. Oba są bardzo wartościowe.
Różnice między olejem z pestki a z miąższu
- olej tłoczony z pestki ma kolor lekko pomarańczowy, natomiast tłoczony z miąższu bardzo ciemny
- olej tłoczony z miąższu ma więcej karetenoidów - 220 mg w 100 g (z pestki ma 22,2 mg)
- tu i tu jest zbliżona zawartość wit. E
- olej z pestki ma więcej wit K1 - 200 mg/100 g (z miąższu 50 mg)
- olej z miąższu - generalnie jest od regeneracji i lubi żołądek. Zalecany przy nadciśnieniu, miażdżycy tętnic, zakrzepowym zapaleniu żył, wrzodach żołądka, dwunastnicy, jelita grubego, stanach zapalnych układu pokarmowego oraz błon śluzowych, biegunkach, wszelkich chorobach skóry. Zalecane spożycie: najlepiej na czczo wg wskazań na opakowaniu bądź lekarza/dietetyka.
- olej z pestek - wątroba kocha ten olej. Poza tym zawiera 6 postaci witaminy E (cztery tokoferole i dwa tokotrienole). Mitochondria - nasze mikroelektrownie w komórkach - uwielbiają tokotrienole. Ma silne działanie antyoksydacyjne - zwalcza wolne rodniki, wzmacnia odporność, poprawia funkcjonowanie układu pokarmowego, wskazany przy stłuszczeniach wątroby, przy atopowym zapaleniu skóry, działa regenerująco dla skóry i błon śluzowych, przyspiesza gojenie ran, opóźnia procesy starzenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz